به نقل از «قدس آنلاین»

طراح صحنه «آپاراتچی»: فیلم‌هایی که برای جشنواره انتخاب کردید آثار خوب سینمای ایران بودند؟!

تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۸۷۵۴۱

در این نشست خبری، علی طاهرفر (کارگردان)، سجاد نصراللهی (تهیه‌کننده)، جعفر محمدشاهی (طراح صحنه)، مسعود ملکی (مجری طرح)، بهنام تشکر، تورج الوند، رضا ناجی، حسین عابدینی، جلیل طایفی، امید مبصری، محمدولی فروتن و امین گلستانه از جمله بازیگران این فیلم حضور داشتند.

در ابتدای این نشست، سجاد نصرالهی تهیه‌کننده فیلم گفت: این فیلم، برگرفته از کتاب «آپاراتچی» است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نزدیک به یک سال و نیم، پیش‌تولید طول کشید و پس از آن‌ تولید را آغاز کردیم. شرایط این پروژه به دلیل این که در دهه ۶۰ می‌گذشت، مقداری متفاوت بود. در نهایت فکر می‌کنم توانستیم کار مورد قبولی را ارائه دهیم.

علی طاهرفر کارگردان «آپاراتچی» گفت: جلیل طایفی یکی از فیلمسازان دهه ۶۰ ماست و در استان تبریز، کارهای مختلفی در حوزه پخش انجام می‌دهد. او بخشی از فروش بلیت‌ فیلم‌هایش را هم به صورت خودجوش به جنگ‌زده‌ها ارائه می‌دهد.
وی افزود: زمانی که فیلمنامه این اثر نوشته شد، به سراغ مابه‌ازای بیرونی آن رفتیم. 

تورج الوند بازیگر «آپاراتچی» از تجربه بازی در این فیلم توضیح داد و گفت: از این که نقشی به زبان شیرین آذری بازی کردم، خوشحالم. هیچ‌گاه فکر نمی‌کردم بتوانم با این گویش بازی کنم زیرا برای من سخت بود؛ اما اکنون فکر می‌کنم بازی در این نقش روی پرده سینما به اصطلاح درآمده است.
وی اضافه کرد: همواره به استقبال نقش‌های جدید و سخت می‌روم و در این نقش‌ها، تمایل بیشتری برای بازی دارم.

جلیل طایفی کارگردان تبریزی و صاحب خاطرات شفاهی کتاب آپاراتچی، به زبان ترکی صحبت کرد و گفت: من خیلی بلد نیستم فارسی صحبت کنم‌. در کل باید بگویم که من تا کنوم ۱۲۰ فیلم کار کردم و نزدیک به ۸۰ فیلم، مجوز پخش از ارشاد گرفته است.

رضا ناجی بازیگر فیلم «آپاراتچی» اظهار داشت: جلیل طایفی ۴۵ سال در عالم هنر زحمت کشیده؛ منتها چون سواد ندارد و همیشه به زبان ترکی کار کرده، شاید خیلی مشهور نشده است. این فرد عاشق سینماست و چندین دهه پیش که با سوپر ۸ میلی‌متری فیلم می‌ساخت، من در چند فیلم او بازی کردم.
وی افزود: زندگی جلیل طایفی به صورت کتاب «آپاراتچی» منتشر شده و خوشحالم که حالا این کتاب به فیلم تبدیل شده است.

حسین عابدینی دیگر بازیگر فیلم «آپاراتچی» عنوان کرد: زمانی که آقای طاهرفر فیلمنامه را برای من ارسال کرد، با وجود کوتاهی نقش، به دلیل آذری بودن فیلم دوست داشتم آن را بازی کنم.
وی اضافه کرد: من جوان‌ترین بازیگری هستم که سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را گرفته‌ است. در ترکیه فیلم‌های مجید مجیدی طرفداران زیادی دارد و به من پیشنهاد بازی دادند و گفتند می‌توانی با پول بازی در فیلم‌های ترکیه‌ای چند سال بعد در ترکیه بخری؛ اما من گفتم که شما می‌خواهید در ترکیه به من خانه‌ای دهید و تمام ایران را از من بگیرید! بعد از ۱۵ سال کار هنری، خیلی حرف‌ها دارم؛ اما تنها این را می‌گویم که تا مرگم در ایران خواهم ماند و برای مردم ایران بازی خواهم کرد.

در ادامه نشست، محمدولی فروتن بازیگر این فیلم سینمایی بیان داشت: کار اهالی رسانه بسیار سخت است و دستان همگی‌ شما را می‌بوسم. این فیلم ادای دینی به بچه‌هایی بود که با ۲۰۰ هزارتومان هنوز هم فیلم می‌سازد.
فیلم‌های ما باید برای مردم باشد؛ نه قشر فرهیخته. زیرا فرهیخته‌ها خودشان می‌فهمند.

امین گلستانه دیگر بازیگر فیلم «آپاراتچی» گفت: خدارا شکر که در این پروژه در خدمت دوستانم بودم. انرژی خوب عوامل پشت صحنه را امروز روی پرده سینما مشاهده کردیم.

در ادامه برنامه، مسعود ملکی پژوهشگر و مجری طرح «آپاراتچی» تاکید کرد: از سال ۱۳۸۸، تلاش داشتیم تا ایده‌های مردمی را در فرهنگ و هنر پیگیری کردیم. تا سال ۱۳۹۸، مصاحبه‌های بسیاری گرفتیم که یکی از خروجی‌هایش، گفت‌وگو با جلیل طایفی بود. امروز که می‌بینم ایشان در کنار ما هستند، خستگی از تن ما خارج شد.

در ادامه این نشست جعفر محمدشاهی، طراح صحنه «آپاراچی» گفت: مخاطبم هیات انتخاب است، این فیلم‌هایی که انتخاب کردید بر چه مبنایی است و اگر این‌ها فیلم‌های خوب سینمای ایران بودند، فیلم‌های بد چی بودند؟

وی افزود: فیلم‌های ما به شدت ضعیف است. یک جشنواره بگذارند به اسم جشنواره‌ جنگ. یک مشت فیلم جنگی ببرند آنجا، خودشان هم دست بزنند اما  فیلم خوب را بیاورند جشنواره‌ فیلم فجر. من یه سوال دارم از شما، چه کسی از سوریه به ایران آمده تا فیلم بسازد درباره‌ ایران؟

این همه فیلم جنگی برای چی ساخته می‌شود؟ پیامش چیست؟ اگر خوب است پس چرا میزان فروش آن به این نحو است؟

در ادامه این نشست، طاهرفر کارگردان فیلم «آپاراتچی» در پاسخ به این سوال که آیا فیلم شما در راستای جریانی است که با فیلم فسیل در سینما ایجاد کرد است، گفت: اصلا دوست ندارم فیلم ما هم‌ردیف «فسیل» قرار بگیرد. قصه ما از دل مردم بیرون می‌آید و هدف ما ایجاد کمدی موقعیت نبوده است.

وی در ادامه اضافه کرد: فیلم با نگاهی به کتاب «آپاراتچی» ساخته شده و بخش‌هایی از خاطرات را هم آورده‌ایم. ما می‌خواستیم مخاطبانمان یک اثر نوستالژی دهه ۶۰ را همراه لحظاتی شیرین تماشا کنند.

این کارگردان بیان کرد: «آپاراتچی» برای مخاطب عام است. دو جریان فکری تحجر و شبه‌روشنفکری در هنر ایران تاثیری زیادی داشته و به بخشی از آن در فیلم اشاره شده است.

علی طاهرفر تاکید کرد: فیلمسازهای شهرستان مهجور و مظلوم هستند.

ابوذر حیدری تدوین‌گر فیلم «آپاراتچی» عنوان کرد: ای کاش فیلم ما هم در سودای سیمرغ بود. من فکر می‌کنم حق ما خورده شده‌ است. در هر صورت مردم و رسانه‌ها نظرشان را درباره فیلم‌ خواهند گفت.
در ادامه کارگردان فیلم سینمایی «آپاراتچی» تصریح کرد: عنوان فیلم اولی خیلی من را اذیت می‌کند. درست است که عنوانش بخش نگاه نوست؛ اما همه ما را به چشم فیلم‌اولی ما را می‌بینند.

این کارگردان در پایان نشست خبری، نوشته‌ای درباره دغدغه‌های فیلمسازی‌اش و نظراتش در مورد رویکرد و روند داوری‌ها در جشنواره فیلم فجر خواند.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: آپاراتچی چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۸۷۵۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران

تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت‌ با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.

به گزارش ایسنا، جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.

نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکایی

شریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال‌ اهالی رسانه شد.

او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آن‌ها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی‌ خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»

شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»

وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»

شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.

این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»